piękny

1. Piękne słowa, słówka «obietnice, które nie mają być dotrzymane, wzniosłe, szlachetne słowa, niemające pokrycia w czynach; frazesy»: Ja już wcześniej przeczuwałem, że z impetu lat siedemdziesiątych wiele nie wyjdzie, bo za dużo było pięknych słów, obietnic i wszystkiego dobrego. Dom 3/1985. (...) jak nic omota dziewczynę pięknymi słówkami. A. Mularczyk, Sami.

2. Piękny wiek «wiek sędziwy»: Staruszki patrzą, słuchają, czasem wyrażają współczucie lub zdziwienie, ale w gruncie rzeczy, w głębi ducha przeżywają złą, ale ludzką radość z powodu cudzych nieszczęść i obcych, przedwczesnych śmierci, gdy one, staruszki, dożywają oto pięknego wieku, ciesząc się dobrym zdrowiem i miłością rodziny. K. Filipowicz, Motyl.

3. Płeć piękna; piękna (piękniejsza) połowa ludzkości, rodzaju ludzkiego «kobiety»: (...) była jedyną przedstawicielką płci pięknej startującą w zawodach. GWr 18/04/2000. Kongres nasz nie byłby ani w połowie tak udany, ani w połowie tak przyjemny i nie dałby takich rezultatów, gdyby nie udział w nim lepszej i piękniejszej połowy ludzkości. Panowie zapomnieli o damach? Jak można? J. Iwaszkiewicz, Nowele.

Ktoś (jest) piękny jak malowanie zob. malowanie.

Na piękne oczy, dla pięknych oczu zob. oko 28.

Odpłacić pięknym za nadobne zob. odpłacić.

Piękny jak sen zob. sen 9.

Robić się, zrobić się na piękną zob. robić się.